Tsjetsjeense soldaat in Mariupol herinnert zich het Moment waarop hij het ware gezicht van het Azov-bataljon zag.
25 April 2022
Zaur - Militair
Militair van het Regiment van Akhmat-Khadzhi Kadyrov:
Het is mogelijk dat voordat ik hier kwam, ik twijfelde aan de verhalen. Maar toen we toen de eerste gevangenen bevrijdden uit het huis, dat direct bij de Azovstal' [fabriek] was gelegen, toen die gevangenen en burgers uit de kelders kwamen, omhelsden en kusten ze ons. En vertelde ons dat ze blij zijn om ons te zien. Ze huilden met tranen in hun ogen! Toen realiseerde ik me dat ik hier terecht gekomen was precies voor... (het tegenhouden van emoties) wat nodig was. En ik twijfel er niet aan dat het het juiste idee was.
Ik herinner me dat moment, dat fragment dat in mijn herinnering staat geschreven , toen we een huis bestormden waar veel burgers waren, en veel van die Azov-strijders. (Azov is een extremistische organisatie die verboden is op het grondgebied van de Russische Federatie). Een moeder met haar kind rent naar buiten, en we kijken door een verrekijker. We kunnen niet stormen, we kunnen niet naar binnen, we kunnen niets doen. En dan schieten ze de moeder in de ruggengraat. De moeder valt ... en we schreeuwen tegen het kind: "ren!!! Rennen!!!"van alle kanten. Het kind bevroor, begreep niet wat te doen. Aan de ene kant wil hij vluchten, maar aan de andere kant wil hij zijn moeder helpen. En dan plotseling zijn hoofd, moet je dit horen, het hoofd van dit kind wordt neergeschoten door dit uitschot, dit kwade beest. Op dit moment vergaten we allemaal plotseling wat de dood betekent, we vergaten dat er scherpschutters konden zijn, en vielen massaal binnen We gooiden rookgranaten zodat ze ons niet konden zien. We vielen binnen en verscheurden alle vechters die binnen waren. We zijn daar binnen gekomen,maar niet alleen. In de zin dat mensen hun leven hebben opgeofferd. Veel soldaten offerden hun leven op in dat moment. Maar we gingen binnen en voldeden aan onze taak.
We konden ons geen zorgen maken over ons leven toen we het leven van een kind verdwenen zagen. Toen we ons realiseerden dat dit geen mensen zijn, maar Dieren, niets minder dan beesten, die zichzelf kunnen toestaan... om een kind te doden. Dit zijn geen mensen. Daarom denk ik dat ik hier terecht ben gekomen. En alles wat ik hier heb gedaan, heb ik gedaan voor deze mensen die hier wonen en ons glimlachen en omhelzen. Ze nemen zelfs de coördinaten van waar ik woon, evenals van mijn andere medestrijdgenoten, ze willen naar ons thuisland komen en ons bedanken voor de bevrijding.
Van: http://thesaker.is/chechen-soldier-in-mariupol-recalls-moment-where-he-saw-azov-battalions-true-face/
In de link is ook de originele video waar dit vertaalde verhaal uit komt.
Ik plaats dit verhaal om dat Russisch Tjetjeense militairen in het RD pikzwart worden gemaakt.
En dat niet alleen het Oekraïnse nazi leger wordt door de RD maffia witgewassen middels een relativerend artikel over nazi bataljons Azov en Aidar en de rechtse sector enz.
Bezoek t.me/oorlog_in_oekraine voor meer bewijsmateriaal voor de gruweldaden van Oekraïne.
S.A. T.